Uska ile 1 Sene Daha

Normalde yazıyı depresif bir şekilde yazmayı planlıyordum.. Ama öyle olmayacak, o yüzden okuyabilirsin yani.. 
Hatırlarsan en son ben Hacettepe Diyetetik mi, Odyoloji mi, Eczacılık mı şeklinde bir üçülemde (ikilemin üçlüsü..... allah kahretmesin beni) kalmıştım. hatta buraya gelip sizden akıl istemiştim.. 
Tercihlerin bitmesine 4 saat kala sanırım, yazlıkta boş boş duvarı izlerken birden aklıma hayallerim geldi.. hani ben ya, Uska yani.. tuttuğunu koparan, gerekirse bütün rezillikleri üstüne çekip yine de kendi istediğini yapan Uska.. ne zaman hayallerimden vazgeçtim ben, ne zaman "kurtulmak için" bir şeyler yaptım ben.. 
Aklıma bunlar geldi.. dedim ki hemen "kalk Alkan kalk kalk, tercihlerimi silmeye gidiyoruz!"
Sonra annemi aradım.. dedi ki "çok iyi yaptın, içine sinmediğini biliyorum ben. seneye en güzeli olacak. ama lütfen doğudaki diş hekimliklerinin tamamını yaz, bi bakarsın gelir."
Yani anne var ya.. sen şu tipime bi bakar mısın, van'da erzurum'da ben napıcam.. benim ruhumda yok o şehirler, eminim çok güzeldirler ama ben daha ege tarafları istiyorum.. neyse, gittim yazdım ama her gün dua ediyorum inşallah gelmez diye.. 
sonra tercihlerin açıklandığı gün ben saat 22:30'da uyuyakaladım.. bu arada tercihler açıklanmış ve bizimkiler beni aramaktan helak olmuşlar artık.. bi uyandım, bir sürü mesaj.. geçen seneki 11'ler, öğretmenlerim, bi sürü arkadaşım.. herkes beni merak etmiş.. neyse, sabahın 5'inde babam uyandırdı, bi bak açıklanmış diye.. 
açtım siteyi, hoppala, ekranda "Hiçbir yerleşim programına yerleşemediniz." yazıyor.. çok efsane bi sahneydi yemin ediyorum.. hani şu hayatta şu yazıyı da görmeden öldüm demeyeceğim.. 
önce o bilgisayar ekranında bir senem gözümün önünden geçti.. gece 2'de uyandığım dakikalar falan.. sonra dedim, hani bu emeklerinin karşılığını bu sene alacaksın.. sen istediğin için seneye kaldın, sakin ol, sakin ol..
sonra twitter, facebook turu yaptım.. millet nereyi kazanmış diye.. sanırım tercihlerin açıklandığı saat twitter'da olsaydım daha çok üzülürdüm kazanamadığıma ama üzerinden zaman geçtiği için insanlar adına mutlu oldum, çok az kendi halime üzüldüm diyebilirim.. 
sonuç olarak, 43 binden 21 bine çektim.. eğer 2 fizik daha yapsaydım her şey harika olabilirdi ama pişmanlığımı dile getirmemeye kendime söz verdim.. 
yazlıkta hele, allahım bu yaşlı teyzeler beni öldürüyor.. soruyorlar bana "hangi üniversite" diye, "seneye bıraktım tıp istiyorum" diyorum, bana öyle bir bakıyorlar ki sanki 21 bin değil 2 milyon 100 bindeyim, barajı zorla geçtim.. ah teyzeler ah..
bir de tabi şu check-in olayı var.. ulan ben evde matematik çözmeye başladım bile, millet de yeni şehrinde yer bildirimi derdinde.. yemin ederim görünce "vay beee" diyorum ama sanırım seneye kaldığımı tam olarak idrak etmem lazım.. soruyorum kendime, hani ben olsam ben de yapardım yer bildirimi, hem de bu öyle "orda burda, serviste, tuvalette" gibi değil ki.. çok anlamlı yer bildirimleri bana göre.. 
dün, bizim okuldan mezuna kalıp bu sene hukuk kazanmış birisiyle konuştum.. inanılmaz moral verdi ama ağzıma da etti üzülüyorum diye.. aslında moral vermedi, yani kendisi öyle diyor, doğruları söylüyormuş ama ben çok mutlu oldum, şimdi daha iyiyim..
ha bir de bir sürü şu mesajdan aldım: "Sen bizim yapamadığımızı yapıp seneye bıraktın, umarım en güzel yer olur." 
ya çok tatlısınız ama oğlum içinize sinmediyse keşke siz de bıraksaydınız.. 
neyse, gelelim sonuca.. bir sene daha inekliyorum anlayacağın ama mutsuz değilim, merak etme.. umarım seneye daha iyisi olur da, yaz sonunda buraya "şurası geldi!!" yazısı yazabilirim..